IV Niedziela Wielkiego Postu

1.Trwamy w naszych rekolekcyjnych rozważaniach. Dziś Gorzkie Żale z nauką pasyjną o godzinie 15.00. Jutro zakończenie Rekolekcji, Msze Święte o godzinie 8.00 i 17.00.

2. Dzisiejsza Czwarta Niedziela Wielkiego Postu nazywana jest niedzielą Lætare, co oznacza „cieszcie się”. Zbliżają się bowiem święte dni paschalne, podczas których Bóg okaże swoje miłosierdzie. Największym znakiem tej miłości będzie Ofiara złożona przez Chrystusa na drzewie krzyża, która stanie się źródłem zbawienia dla całej ludzkości.

3. Przeżywamy Nowennę przed Uroczystością Świętego Józefa, którą będziemy obchodzili w piątek 19 marca. Święty Józef, Patron Kościoła Powszechnego, którego uroczystość będziemy wkrótce obchodzić, to człowiek głębokiej wiary, odważny, pokorny. Misja świętego Józefa jest z pewnością wyjątkowa i niepowtarzalna, ponieważ Jezus jest absolutnie wyjątkowy. A jednak w swej opiece nad Jezusem, wychowywaniu Go, by wzrastał w latach, mądrości i łasce, św. Józef jest wzorem dla każdego wychowawcy, a szczególnie dla każdego ojca. Powierzam więc jego opiece wszystkich rodziców, kapłanów, ojców i tych, którzy mają pełnić w Kościele i w społeczeństwie rolę edukacyjną. Zapraszam na Mszę Świętą o godzinie 15.50 i 17.00.

4.Msze Święte w tym tygodniu, jutro o godzinie 8.00 i 17.00, od wtorku do piątku o godzinie 16.00 i 17.00. W piątek o godzinie 15.50 rozpocznie się pierwsza Msza, następnie Koronka do Bożego Miłosierdzia o godzinie 16.15 i Droga Krzyżowa o godzinie 16.30, po której będzie druga Msza Święta. W sobotę Msze Święte rano o godzinie 7.30 i 8.00.

5. Już dzisiaj zachęcam, aby przygotować się do dobrej spowiedzi wielkanocnej i nie odkładać sakramentalnego pojednania się z Panem Bogiem na ostatnie dni Wielkiego Postu i Triduum Paschalne. Przez pandemię nie będzie spowiedzi parafialnej, jak po inne lata. Każdy kapłan sam w swojej Parafii musi wyspowiadać wiernych, którzy chcą przystąpić do Sakramentu Miłosierdzia. Nie da się tego zrobić w ciągu paru dni. Dlatego służę spowiedzią każdego dnia pół godziny przed każdą Mszą Świętą.

6. Dziękujemy za sprzątanie Kościoła tym osobom, które to uczyniły w minionym tygodniu, a na sobotę na godzinę  8.30 zapraszamy mieszkańców z ulicy Osiedlowej, numery 77, 79, 81, 87, 89


Ewangelia według Świętego Jana

Jezus powiedział do Nikodema: „Jak Mojżesz wywyższył węża na pustyni, tak potrzeba, by wywyższono Syna Człowieczego, aby każdy, kto w Niego wierzy, miał życie wieczne. Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne. Albowiem Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony. Kto wierzy w Niego, nie podlega potępieniu; a kto nie wierzy, już został potępiony, bo nie uwierzył w imię Jednorodzonego Syna Bożego. A sąd polega na tym, że światło przyszło na świat, lecz ludzie bardziej umiłowali ciemność aniżeli światło: bo złe były ich uczynki. Każdy bowiem, kto się dopuszcza nieprawości, nienawidzi światła i nie zbliża się do światła, aby nie potępiono jego uczynków. Kto spełnia wymagania prawdy, zbliża się do światła, aby się okazało, że jego uczynki są dokonane w Bogu”.

Refleksja nad Słowem Bożym

Bóg zastosował tajemniczy sposób leczenia Izraelitów ukąszonych przez jadowite węże. Polecił Mojżeszowi umieścić na wysokim palu węża miedzianego. Zapewnił, że każdy ukąszony, o ile spojrzy na ten wizerunek, zostanie uleczony.

Ten tajemniczy sposób ratowania od śmierci ukąszonych ludzi był lekcją wiary. Medycyna nie zna takich metod leczenia. Bóg zna i stosuje na dużą skalę. Wiara bowiem jest warunkiem życia.

Zdumiewa to, że właśnie do tej metody leczenia nawiązuje Jezus w rozmowie z Nikodemem, uczonym w Prawie. Powołał się na wywyższonego na pustyni węża, by podać mu klucz do zrozumienia wydarzenia, w jakim przyjdzie mu uczestniczyć. Nikodem stanie pod krzyżem Jezusa i wówczas zrozumie, co Mistrz z Nazaretu powiedział mu wiele miesięcy wcześniej.

Nikodem był Izraelitą najlepiej przygotowanym do odkrycia sensu Kalwarii. Stał pod krzyżem i uczestniczył w zdejmowaniu ciała Chrystusa z tego drzewa hańby. Wierzył w Syna Człowieczego i Jego dzieło zbawienia, mimo że wtedy było najtrudniej w Niego uwierzyć. Chrystus był znieważony, upokorzony, zniszczony, pokonany, przeklęty. A Nikodem wierzył w sposób bezdyskusyjny. Prawdopodobnie tej łaski wiary, dzięki jego wyjaśnieniom, doświadczył również jego przyjaciel Józef z Arymatei, który wiedząc, że uczestniczy w wielkich tajemnicach zbawienia, śmiało poszedł do Piłata i poprosił o ciało Jezusa.

Trzeba nam tę lekcję rozłożoną w czasie przeżyć we własnym sercu. Lekcję z pustyni, gdzie miedziany wąż ratował od śmierci Izraelitów. Lekcję z Golgoty, gdzie Chrystus wiszący na krzyżu ratował od śmierci nawróconego łotra, setnika, Nikodema i kilku innych. Lekcję, w której uczestniczymy, widząc biały chleb w rękach kapłana, wizerunek Chrystusowego krzyża czy ikonę. Spojrzenie wiary sięga w niebo. Kto nie umie tak patrzeć, jest duchowym ślepcem. Doskonalenie wiary to doskonalenie spojrzenia!

Sanktuaria świata są oparte na owej wymianie spojrzeń Chrystusa lub Jego Matki obecnych w obrazach czy rzeźbach. Ta wymiana spojrzeń jest ważnym elementem kultu obrazu Jezusa Miłosiernego. Wielki Post to czas doskonalenia owego spojrzenia z wiarą na Chrystusowy krzyż, czas Wielkanocy będzie doskonalił nasze spojrzenie z wiarą na obraz Zmartwychwstałego.

Sztuka patrzenia z wiarą na krzyż Jezusa jest warunkiem naszego życia wiecznego.


Zapowiedzi przedmałżeńskie


Odeszli do wieczności


Spotkania grup duszpasterskich


Intencje modlitewne na marzec

Ogólna:

Abyśmy przeżywali sakrament pojednania z odnowioną głębią, żeby cieszyć się nieskończonym miłosierdziem Bożym.

Diecezjalna różańcowa:

O dar głębszego przeżywania tajemnicy Eucharystii.