Msza Święta
„To czyńcie na moją pamiątkę” (Łk 22,19)
1 grudnia 2019r rozpoczął się rok duszpasterski, który Episkopat Polski zatytułował „Wielka tajemnica wiary”. Jest to pierwszy rok trzyletniego programu duszpasterskiego przeżywanego pod hasłem „Eucharystia daje życie”
W pierwszym roku będzie obowiązywał temat: „Wielka tajemnica wiary” z mottem biblijnym: „[…] abyście uwierzyli w Tego, którego [Bóg] posłał” (J 6,29).
W drugim roku programu tematem będą słowa: „Zgromadzeni na świętej wieczerzy” z mottem biblijnym: „[…] Ojciec mój da wam prawdziwy chleb z nieba” (J 6,32).
Tematem trzeciego roku programu będą słowa: „Posłani w pokoju Chrystusa” z mottem: „ten, kto mnie spożywa, będzie żył przeze Mnie” (J 6,57).
Pan Jezus ustanowił Mszę Świętą podczas ostatniej wieczerzy, którą niekiedy nazywamy pierwszą Mszą Świętą. Sobór Watykański II przypomina, że Zbawiciel „ustanowił eucharystyczną Ofiarę Ciała i Krwi swojej, aby w niej na całe wieki, aż do swego przyjścia, utrwalić ofiarę krzyża” (KL 47). Sprawowanie ofiary eucharystycznej jest nastawione na wewnętrzne zjednoczenie wiernych z Chrystusem przez Komunię. Do tej ofiary Jezusa mamy dołączać swoją codzienność.
(…) Każdy inny sakrament nie jest bardziej zbawienny; on usuwa grzechy, pomnaża cnoty, duszę nasyca obfitością duchowych darów. (św. Tomasz z Akwinu).
Części Mszy Świętej:
1. Liturgia Słowa.
2. Liturgia Ofiary.
Liturgia Ofiary dzieli się na trzy części:
1. Przygotowanie darów ofiarnych.
2. Modlitwa eucharystyczna z Przeistoczeniem czyli Dokonanie Ofiary.
3. Komunia, czyli Uczta Ofiarna.
MSZA ŚWIĘTA — LITURGIA SŁOWA
Pierwszą część Mszy świętej nazywamy Liturgią Słowa. W tej bowiem części Mszy świętej przemawia do wszystkich zebranych w kościele Pan Bóg słowami Pisma świętego. Czytane są najpierw wyjątki ze Starego Testamentu, Dziejów i Listów Apostolskich. Szczególne znaczenie mają słowa Chrystusa czyli Ewangelia. Stojąc słuchamy Ewangelii świętej, która opowiada nam o życiu i nauce Pana Jezusa. W niedziele i święta kapłan wyjaśnia słowo Boże w kazaniu. Na usłyszane słowo Boże ludzie odpowiadają wyznaniem wiary i modlitwą.
MSZA ŚWIĘTA — LITURGIA OFIARY
Część I — Przygotowanie darów ofiarnych.
Pan Jezus w czasie pierwszej Mszy świętej w Wieczerniku wziął w Swoje ręce przygotowany chleb i kielich z winem i modlił się nad tymi darami, które miały stać się Ciałem i Krwią Jego.
Kapłan również przygotowuje w tej części Mszy świętej chleb i wino do złożenia ofiary. Ten chleb i wino staną się wkrótce Ciałem i Krwią Pana Jezusa.
Kiedy kapłan składa na ołtarzu dary ofiarne, obecni na Mszy świętej powinni przygotować się do złożenia swego osobistego daru. Tym darem może być modlitwa, przebaczenie dla bliźnich, nasze troski, potrzeby i cierpienia.
Część II — Modlitwa eucharystyczna z Przeistoczeniem czyli Dokonanie Ofiary.
Centralną i najważniejszą częścią Mszy św. jest modlitwa eucharystyczna, w czasie której kapłan wzywa lud, aby zjednoczył się z Chrystusem w złożeniu Ofiary i dziękczynieniu.
Podczas Ostatniej Wieczerzy, Pan Jezus powiedział nad chlebem: „To jest Ciało moje”, a nad winem „To jest Krew moja”. Tymi słowami przemienił chleb i wino w Ciało i Krew swoją.
W czasie Mszy świętej kapłan w zastępstwie Pana Jezusa wypowiada te same słowa i przemienia chleb i wino w Ciało i Krew Pana Jezusa. Uobecnia się ofiara krzyżowa Chrystusa, który ofiaruje się za nas i z nami.
W czasie Podniesienia wszyscy obecni w koś¬ciele w milczeniu oddają hołd Panu Jezusowi. Razem z Chrystusem składamy Bogu Ojcu siebie w ofierze. Jest to chwila ofiarowania. W ten sposób przez Chrystusa, z Chrystusem i w Chrystusie składamy Bogu Ojcu wszechmogącemu w jedności Ducha Świętego wszelką cześć i chwałę. Uobecnia się ta sama ofiara, jaką Pan Jezus złożył na krzyżu w Wielki Piątek.
Część III — Komunia czyli Uczta Ofiarna.
W czasie Ostatniej Wieczerzy Pan Jezus, przemieniony chleb w Ciało swoje, a wino w Krew swoją, podał Apostołom do spożycia.
W Komunii świętej łączymy się w miłości z Jezusem i naszymi bliźnimi. Ciało Chrystusa, które przyjmujemy, zobowiązuje nas do miłości wszystkich ludzi w Jezusie Chrystusie. Na godne przyjęcie Jezusa w Komunii świętej trzeba przygotować duszę i ciało. Dusza musi znajdować się w stanie łaski uświęcającej, to znaczy, być bez grzechu ciężkiego. Jeśliby ktoś przyjął Komunię świętą ze świadomością grzechu ciężkiego, popełniłby grzech świętokradztwa. Z grzechami lekkimi można przystąpić do Komunii świętej, ale należy wzbudzić żal za te grzechy.
Jeśli ktoś nie może przyjąć Komunii świętej będąc na Mszy świętej, powinien wzbudzić żal za grzechy i pragnienie przyjęcia Pana Jezusa. Wtedy przyjmuje Komunię świętą w sposób duchowy.
Święta Teresa od dzieciątka Jezus napisała:
„Msza św. jest najwznioślejszym aktem UWIELBIENIA Boga, (…) najzupełniejszą ofiarą PRZEBŁAGANIA Boga za nasze grzechy, (…) najskuteczniejszą ofiarą PROŚBY (…) i ofiarą DZIĘKCZYNNĄ”.
Dlatego podczas Mszy św. starajmy się: wielbić, dziękować, przepraszać i błagać Boga. Uwielbiać, a przy tym dostrzegać własną słabość i zależność od Boga; dziękować, ale konkretnie, za wszystkie łaski otrzymane w ciągu tygodnia czy dnia; zadośćczynić – szczegółowo ofiarować Bogu dar jako wynagrodzenie za swoje grzechy i upadki; wreszcie prosić, ale przede wszystkim o dobra dla własnej duszy.
Elementy przygotowania się do pełnego uczestnictwa we Mszy św.:
– Zbadanie stanu swej duszy, aby była w stanie łaski uświęcającej.
– Wyciszenie, wzbudzenie własnych intencji. Papież Benedykt XVI w posynodalnej adhortacji „Sacramentum caritatis” wśród „osobistych warunków”, których spełnienie sprzyja czynnemu i owocnemu uczestnictwu we Mszy św., wymienia m.in. skupienie i ciszę przynajmniej przez kilka chwil przed rozpoczęciem liturgii. Praktyka ta, polegająca na odcięciu się od spraw doczesnych i zgiełku, ma nam pomóc w przeżywaniu Mszy św. w pełnym skupieniu, bez rozproszeń niepotrzebnymi myślami. Sprzyja temu odpowiednio wcześniejsze przyjście do kościoła, a nie wpadanie w ostatniej chwili przed rozpoczęciem liturgii.
– Przestrzeganie postu eucharystycznego, stanowiącego jeden z podstawowych punktów osobistego przygotowania do Mszy św. tych wiernych, którzy zamierzają przyjąć Eucharystię. Powinni oni powstrzymać się przez godzinę przed Komunią św. od jakiegokolwiek pokarmu i napoju, z wyjątkiem wody i lekarstwa.
Kongregacja ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów skróciła czas postu eucharystycznego do ok. 15 minut dla osób w podeszłym wieku, chorych oraz tych, którzy się nimi opiekują.
– Schludny, odświętny strój, w jakim wybieramy się do kościoła będące zewnętrznym przejawem duchowego przygotowania do uczestnictwa we Mszy św. Ważne, by ta odświętność szła w parze z godnością stroju – nie zawsze ubiór dobry na spotkanie towarzyskie będzie ubiorem właściwym na spotkanie z Bogiem. Nie może to być strój prowokacyjny. Ale tego nie trzeba przypominać ludziom, którzy przygotowują się do Eucharystii w sposób duchowy.