Październikowa Pani Różańcowa

      Październik- najpiękniejszy jesienny miesiąc. Złoto-rdzawe drzewa, tęczą malowane, lśnią w blasku październikowego słońca, które jeszcze na dobre nie pożegnało lata. Jeszcze stara się dodawać uroku żółkniejącym łąkom i dpoczywającym polom i towarzyszyć cichnącym odgłosom ptaków. Ten jesienny, październikowy nastrój rozlewa się dookoła i niesie z sobą spokój i ciszę.

      A w naszych świątyniach rozbrzmiewają wieczorem, codziennie już od stuleci, październikowe paciorki Różańca odmawiane przez polski lud. Wszyscy chętnie śpieszymy do kościoła w mroku październikowego wieczoru, by  tam pobożnie przesuwać ręką dziecka, młodzieńca, i starca różańcowe paciorki i powtarzać błagalnie: „ Zdrowaś Maryjo’’. Echo tych Maryjnych październikowych  modlitw rozlega się w każdej polskiej świątyni, wszak naród nasz kocha Matkę Boską Różańcową i śpiewa na Jej cześć:

                                     „Różańcowa Pani nieba i ziemi,

                                       Pozdrawiamy Cię głosy naszymi.

                                       Do Ciebie się cały świat ucieka,

                                       Przez Różaniec Twej pomocy czeka…’’

      Mały, dziecinny różaniec wsuwa troskliwa matka do kieszonki dziecka idącego do szkoły, różaniec zabieramy z sobą udając się w podróż, Różaniec trzyma w ręce kierowca mający zasiąść za kierownicą, Różańcem oplatamy zastygłe palce zmarłej osoby, by odważniej mogła przejść na drugą stronę, wreszcie Różaniec zawsze nosimy przy sobie.

      Cześć Matki Boskiej Różańcowej rozwinęła się szczególnie po ustanowieniu w 1571r. przez papieża Piusa V liturgicznego obchodu Matki Boskiej Zwycięskiej dla upamiętnienia zwycięstwa w bitwie pod Lepanto, przypisywanego wstawiennictwu Maryi, a uproszonego w modlitwie różańcowej. Zaś istotny wpływ na rozwój kultu Matki Boskiej Różańcowej miało ogłoszenie w 1883r. przez papieża Leona XIII miesiąca października szczególnym czasem modlitwy różańcowej.

      Upowszechnienie kultu Matki Boskiej Różańcowej dokonało się także w 1917r.w Fatimie, gdzie Maryja określiła siebie jako Matka Boża Różańcowa oraz zapewniła, że cała  jest w Różańcu i w nim można Ją odnaleźć, zaś róża jest ulubionym symbolem Matki Bożej.

      Tak więc ta piękna, październikowa przyroda oddaje cześć Różańcowej Październikowej Pani, o której pisał nasz poeta:

                           ‘’…Która perły masz od królów, złoto od rycerzy,

                                W którą wierzy nawet taki, który w nic nie wierzy.”

Październikowe liście spadają z drzew i giną, zaś róże Niepokalanej kwitną i pachną.

 Zofia Gierlach