Ogłoszenia duszpasterskie – IV Niedziela Zwykła – Święto Ofiarowania Pańskiego – 02.02.2020

1.Dziś 2 lutego Święto Ofiarowania Pańskiego  – MB Gromnicznej i Światowy Dzień Życia Konsekrowanego, na wszystkich Mszach Świętych poświęcenie gromnic. Modlimy się za wszystkich Zakonników, Siostry Zakonne. Dziś zbiórka do puszek na Zgromadzenia Klauzurowe.

2.Dziś także po Mszy Świętej o godzinie 9.15 zmiana tajemnic różańcowych.

3.W tym tygodniu przeżywać będziemy pierwszy czwartek i piątek miesiąca:

– w czwartek modlimy się o nowe powołania kapłańskie, misyjne i zakonne, szczególnie z naszej Parafii,

– w piątek zgłoszonych chorych odwiedzę od godziny 7.30. Spowiedź Święta w piątek od godziny 16.15 do 17.00. Spowiedź dzieci w czwartek od godziny 16.15 do 17.00. Ze spowiedzi możemy zawsze skorzystać, pół godziny przed Mszą Świętą.

4. Jutro w poniedziałek 3 lutego Kościół Święty obchodzi pamiątkę męczeństwa św. Błażeja. Święty ten pochodził z Cezarei Kapadockiej. Był to niegdyś jeden z najbujniejszych ośrodków życia chrześcijańskiego. Błażej studiował filozofię, został jednak lekarzem. Po pewnym czasie porzucił swój zawód i rozpoczął życie na pustyni. Stamtąd wezwano go na stolicę biskupią w położonej nieopodal Sebaście. Podczas prześladowań za cesarza Licyniusza uciekł do jednej z pieczar górskich, skąd nadal rządził swoją diecezją. Ktoś jednak doniósł o miejscu jego pobytu. Został aresztowany i uwięziony. W lochu więziennym nadal umacniał swój lud w wierności Chrystusowi. Kiedy namowy i groźby wobec niezłomnego biskupa okazały się daremne, zastosowano wobec niego najokrutniejsze tortury, by zmusić go do odstępstwa od wiary, a za jego przykładem skłonić do apostazji innych. Ścięto go mieczem prawdopodobnie w 316 roku. Z pobytem św. Błażeja w więzieniu łączy się historia cudownego uleczenia przez niego syna pewnej kobiety, któremu gardło przebiła ość i nie można było jej usunąć. Chłopcu groziło uduszenie. Dla upamiętnienia tego wydarzenia w Kościele święci się jabłka, które są pomocne w leczeniu chorób gardła. Zapraszam na Mszę o godzinie 17.00 z poświęceniem jabłek.

5.W środę 5 lutego przeżywać będziemy wspomnienie Świętej Agaty. Zgodnie ze starą tradycją – w kościołach poświęca się chleb, sól i wodę ku czci św. Agaty, dziewicy i męczennicy. O św. Agacie wiemy niewiele. Żyła w III w. Pochodziła z miasta Katania na Sycylii. Odrzuciwszy – ze względu na ślubowane Chrystusowi dziewictwo – propozycję małżeństwa z rządcą Sycylii była torturowana i okrutnie zamęczona. Szczególnie jest ona czczona w Rzymie, gdzie poświęcono jest aż trzy kościoły oraz w rodzinnym mieście Katanii położonym u stóp najwyższego czynnego wulkanu – Etny. Legenda głosi, że kiedy na Sycylii wybuchła Etna, mieszkańcy Katanii wzięli z grobu św. Agaty szczątki jej welonu i ruszyli z procesją wokół miasta. Uchroniło to Katanię przed zniszczeniem. Na znak jej dobroci (Agata znaczy dobra) w kościołach święci się chleb, sól i wodę, by dzielić się dobrocią jak chlebem, a woda ma chronić nasze domy od pożarów, sól od zepsucia. Przysłowia są mądrością narodu, a więc sięgajmy i do tych mądrości, bo „Gdzie nie ma chleba św. Agaty – tam nie ma pełnej chaty”, a „Woda św. Agaty – niech broni od ognia nasze chaty”. Św. Agata jest patronką pielęgniarek, wzywa się ją także jako orędowniczkę przy trzęsieniach ziemi i chorobach piersi. Zapraszam na Mszę o godzinie 17.00 z poświęceniem, chleba, soli i wody.

Jest to także dzień imienin naszej Siostry Zakrystianki Agaty, której składamy najserdeczniejsze życzenia imieninowe wielu łask Bożych i opieki Świętej Patronki. Zapraszam na Mszę o godzinie 17.00 sprawowaną w Jej intencji.

6. Dzień później 6 luty swoje imieniny będzie obchodzić także Siostra Przełożona Dorota Szkółka, której życzymy dużo zdrowia i Bożego błogosławieństwa w pracy katechetycznej w szkołach i duszpasterskiej w Parafii . Zapraszam na Mszę o godzinie 17.00 sprawowaną w Jej intencji .

7.W tym tygodniu zapraszam na spotkania:  we wtorek po Mszy Świętej klasa VI i VII, w czwartek  po Mszy Świętej klasa VIII, młodzież przygotowująca się do Sakramentu Bierzmowania.

8.Dziękujemy za sprzątanie Kościoła tym osobom, które to uczyniły w minionym tygodniu, a na sobotę na godzinę 8.00 zapraszamy mieszkańców z ulicy Zdrojowej, numery 358, 364, 366, 368.


Ewangelia – na Święto Ofiarowania Pańskiego

Ewangelia według Świętego Łukasza

Gdy upłynęły dni oczyszczenia Maryi według Prawa Mojżeszowego, rodzice przynieśli Jezusa do Jerozolimy, aby Go przedstawić Panu. Tak bowiem jest napisane w Prawie Pańskim: “Każde pierworodne dziecko płci męskiej będzie poświęcone Panu”. Mieli również złożyć w ofierze parę synogarlic albo dwa młode gołębie, zgodnie z przepisem Prawa Pańskiego. A żył w Jerozolimie człowiek, imieniem Symeon. Był to człowiek sprawiedliwy i pobożny, wyczekiwał pociechy Izraela, a Duch Święty spoczywał na nim. Jemu Duch Święty objawił, że nie ujrzy śmierci, aż nie zobaczy Mesjasza Pańskiego. Za natchnieniem więc Ducha przyszedł do świątyni. A gdy Rodzice wnosili Dzieciątko Jezus, aby postąpić z Nim według zwyczaju Prawa, on wziął Je w objęcia, błogosławił Boga i mówił: Gdy upłynęły dni oczyszczenia Maryi według Prawa Mojżeszowego, rodzice przynieśli Jezusa do Jerozolimy, aby Go przedstawić Panu. Tak bowiem jest napisane w Prawie Pańskim: “Teraz, o Władco, pozwól odejść słudze Twemu w pokoju, według Twojego słowa. Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie, któreś przygotował wobec wszystkich narodów: światło na oświecenie pogan i chwałę ludu Twego, Izraela”. A Jego ojciec i Matka dziwili się temu, co o Nim mówiono. Symeon zaś błogosławił Ich i rzekł do Maryi, Matki Jego: “Oto Ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu i na znak, któremu sprzeciwiać się będą. A Twoją duszę miecz przeniknie, aby na jaw wyszły zamysły serc wielu”. Była tam również prorokini Anna, córka Fanuela z pokolenia Asera, bardzo podeszła w latach. Od swego panieństwa siedem lat żyła z mężem i pozostawała wdową. Liczyła już osiemdziesiąty czwarty rok życia. Nie rozstawała się ze świątynią, służąc Bogu w postach i modlitwach dniem i nocą. Przyszedłszy w tej właśnie chwili, sławiła Boga i mówiła o Nim wszystkim, którzy oczekiwali wyzwolenia Jerozolimy. A gdy wypełnili wszystko według Prawa Pańskiego, wrócili do Galilei, do swego miasta Nazaret. Dziecię zaś rosło i nabierało mocy, napełniając się mądrością, a łaska Boża spoczywała na Nim.

Refleksja nad Słowem Bożym

Dzisiejszy obrzęd poświęcenia gromnic, a zwłaszcza moment ich zapalenia, jest dziękczynieniem skierowanym do Chrystusa, który mówił: „Ja jestem światłością świata. Kto idzie za Mną, nie będzie chodził w ciemnościach, lecz będzie miał światło życia”. Światło jest też wyrażeniem blasku żywej wiary, którą powinniśmy płonąć, idąc na spotkanie ze Światłem Najdoskonalszym. Nikt inny nie może przebić mroków ciemności grzechów, jedynie Światło, którym jest Jezus. To Światło swoimi rękami podaje nam dzisiaj Maryja, która pierwsza Je niosła, chroniła i w Jego blasku żyła w Nazarecie.

Gdy życie ludzkie dobiega już kresu, szczęśliwy ten, u którego łoża zapłoną świece. To znak, że Kościół Chrystusowy przychodzi umierającemu z pomocą, że kapłan pomiędzy płonące świece złożył Chrystusa Eucharystycznego, który za chwilę duszę pełną przedśmiertelnej trwogi uciszy tak, jak uciszył burzę na morzu i stanie się jej przewodnikiem w drodze do wieczności. Szczęśliwy ten, któremu może już w stygnące dłonie włoży ktoś bliski płonącą gromnicę. Panuje powszechna wiara, że z tym światłem lżej człowiekowi umierać. Cała rodzina niech modli się o to, by to światło było dla umierającego odbiciem światła najdoskonalszego, którym jest Chrystus przyjmujący swego wiernego sługę. Płomień świecy jest jakby przedłużeniem tchnienia człowieka u bram wieczności, jest świadectwem jego wiernej służby Bogu. Człowiek w tej trudnej dla siebie chwili staje się spokojniejszy, znika gorycz przeżytych lat, w morzu niepamięci giną doznane krzywdy i upokorzenia, niestraszny jest lęk przed sądem Bożym. W serce wstępuje ufność, że u jego łoża stoi Pani Gromniczna, by swego wiernego czciciela przeprowadzić przez bramę śmierci ze światłem gromnicy w ręku.

Józef Strug tak o tym pisał w swoim wierszu:

Gdy życie nasze dobiegnie do końca, Gdy Bóg ostatnie godziny policzy, Niech nam zaświeci, jak promienie słońca, Światło gromnicy. Gdy nasze czoło pot śmiertelny zrosi, Gdy nasze łoże obstąpią szatani, Twojej obrony niech każdy uprosi – Gromniczna Pani! Matko Najświętsza! My, nędzni grzesznicy, Pod Twą obronę się uciekamy, Przed Twoim obrazem, przy świetle gromnicy, Ciebie błagamy!

Zapowiedzi przedmałżeńskie


Odeszli do wieczności


Spotkania grup duszpasterskich

We wtorek po Mszy Świętej o godzinie 17.00 u Sióstr Michalitek spotkanie Grupy Świętego Michała Archanioła.


Komunikaty


Intencje modlitewne na luty

Ogólna:

Módlmy się, aby głos braci migrantów, którzy wpadli w ręce przemytników, pozbawionych skrupułów, był usłyszany oraz wzięty pod uwagę.

Diecezjalna różańcowa:

Za chorych, aby w Eucharystii znajdowali umocnienie i uzdrowienie.