Ogłoszenia duszpasterskie – V Niedziela Zwykła – 09.02.2020

1.We wtorek 11 luty wspomnienie Matki Bożej z Lourdes, obchodzimy Światowy Dzień Chorego. Msza Święta w intencji chorych i cierpiących zostanie odprawiona o godz.8.00. Zatroszczmy się, aby mogli w niej uczestniczyć wszyscy, którzy pragną swoje trudy zjednoczyć z krzyżem Chrystusa i przyjąć sakrament namaszczenia. W tym dniu nie będzie już Mszy o godzinie 17.00. Odpust parafialny w Iwoniczu Zdroju, suma odpustowa o godzinie 16.00.

2. Dnia 14 lutego, w piątek wielu parafian będzie obchodziło tzw. Walentynki. W naszych osobistych modlitwach pamiętajmy zwłaszcza o narzeczonych i małżonkach. Zapraszam na Mszę Świętą o godzinie 17.00 i Nowennę do Bożego Miłosierdzia o godzinie 16.45.

3. W czwartek po Mszy Świętej o godzinie 17.00 spotkanie Akcji Katolickiej na plebanii.

4. Pomału przygotowujemy się do wizytacji kanonicznej Parafii. Jednym z bardzo ważnych wydarzeń każdej wspólnoty parafialnej jest przewidziana w prawie Kościoła – wizytacja kanoniczna, która odbywa się w każdej parafii diecezji co 5 lat. W naszej parafii taka wizytacja będzie miała miejsce w tym roku przed wakacjami. W niedzielę 9 lutego na spotkaniu z Księdzem Biskupem będzie ustalany termin wizytacji w całym Dekanacie. Gościć więc będziemy w naszej parafialnej wspólnocie Księdza Stanisława Jamrozka  – Biskupa pomocniczego Archidiecezji przemyskiej. Wizytacja biskupa w parafii jest czynnością apostolską, pasterską. Biskup jako następca apostołów, i jak niegdyś oni sami, odwiedza parafię, by spotkać się z wiernymi i wspólnie przeżywać radość chrześcijańskiej wiary. Przyjeżdża by słuchać o radościach, wejść w nasze troski, by prosić Boga o błogosławieństwo dla naszego życia. Ksiądz biskup na wizytację przybywa zawsze jako gospodarz diecezji, by zapoznać się z sytuacją duszpasterską i gospodarczą parafii. Wizytacja jest więc nie tyle czasem sprawdzania i kontroli, ale także czasem spotkań z wiernymi, czasem umacniania ich wierności Chrystusowi, Ewangelii i Kościołowi. Wizytacja kanoniczna wskazuje też bardzo czytelnie, że biskup jest fundamentem oraz znakiem jedności Kościoła diecezjalnego, a jedność jest sprawą zasadniczą, o którą już Jezus prosił Ojca. Wizytacji kanonicznej podlegają wszystkie dziedziny życia religijnego, moralnego, apostolskiego i administracyjno-gospodarczego. Podczas wizytacji, Ksiądz Biskup poznaje charakterystykę parafii, życie religijne parafii, interesuje go przebieg katechizacji, oraz zapoznaje się z innymi formami duszpasterstwa występującymi w parafii. Wizytacja pasterska jest jakby duszą biskupiego posługiwania i rozszerzeniem duchowej obecności biskupa pomiędzy wiernymi. Właśnie tak objawia się ona w swojej prawdziwej istocie, czyli jako znak obecności Pana, który odwiedza swój lud, przynosząc mu pokój. Wspomniana wizytacja jest zawsze dla wspólnoty parafialnej Darem i Zadaniem. Darem – bo doświadczyliśmy, że Kościół jest apostolski. Oto pośród nas stanął Apostoł posłany przez Chrystusa, aby nas pouczał, umacniał w wierze i błogosławił nam. Umacniał w wierze prezbitera, który będąc z nami na co dzień przedłuża apostolską posługę. Zadaniem – bo uświadamiamy sobie, że Kościół Powszechny potrzebuje naszej gorącej modlitwy za Ojca Świętego, za biskupów i kapłanów. Potrzebuje także, naszego osobistego nawrócenia, naszej dojrzałej wiary. Na te dwa aspekty zwróci uwagę wizytujący naszą parafię Ks. Biskup Stanisław. W czasie Mszy świętej która będzie centralnym spotkaniem z Księdzem Biskupem, zostanie udzielony młodzieży naszej Parafii (klasa VIII) Sakrament Bierzmowania.

Bogu niech będą dzięki za Ks. Biskupa, za zbliżającą się wizytację duszpasterską, która będzie dla nas czasem łaski. Szczególnie oczekujemy  na modlitwę w naszej intencji i pasterskie błogosławieństwo , które umocni naszą Wspólnotę parafialną w dobrym.

5. Dziękujemy za sprzątanie Kościoła tym osobom , które to uczyniły w minionym tygodniu , a na sobotę na godzinę 8.00 zapraszamy mieszkańców z ulicy Zdrojowej , numery 370, 372, 374, 376.

Światowy Dzień Chorego w naszej Parafii!!!

11-go lutego, przypada wspomnienie Najświętszej Maryi Panny z Lourdes. Święty Jan Paweł II, w dniu 13 maja 1992 roku, ustanowił ten dzień Światowym Dniem Chorego, przypominając nam prawdę, że Maryi przysługuje tytuł: ,,Uzdrowicielki Chorych”.

Z tej racji na Mszy św. o godzinie 8.00 modlimy się co rok za wszystkich chorych z naszej Parafii, a chętni mogą wówczas przystąpić do sakramentu Namaszczenia Chorych. Serdecznie zapraszamy do wspólnej modlitwy.

Poniżej pragnę przedstawić podstawowe wiadomości związane z tym sakramentem:

Co to jest namaszczenie chorych?

Namaszczenie chorych jest to sakrament, który udziela specjalnej łaski chrześcijaninowi doświadczonemu chorobą lub starością.

Jaka jest podstawa biblijna namaszczenia chorych?

W liście świętego Jakuba czytamy: “Choruje ktoś wśród was? Niech sprowadzi kapłanów Kościoła, by się modlili nad nim i namaścili go olejem w imię Pana. A modlitwa pełna wiary będzie dla chorego ratunkiem i Pan go podźwignie, a jeśliby popełnił grzechy, będą mu odpuszczone.” (Jk 5,14-15).

Kiedy namaszcza się chorego?

Stosowny czas na przyjęcie namaszczenia chorych zachodzi wtedy, gdy wierny przeżywa chorobę lub w obliczu starości.  Chory, który nie stracił przytomności, powinien też przyjąć sakrament pokuty i Komunię świętą.

Jak często można przyjmować sakrament chorych?

Sakrament chorych chrześcijanin może przyjmować ile razy zostaje dotknięty chorobą; również wtedy, gdy nastąpiło nasilenie się choroby.  Namaszczenie może być powtarzane przy każdym nawrocie choroby i przy chorobach przewlekłych. W praktyce udziela się go raz do roku, a w przypadku chorych obłożnie, dwa razy do roku.

Kto udziela namaszczenia chorych?

Namaszczenia chorych udzielają kapłani, używając oleju poświęconego przez biskupa, a w razie potrzeby przez kapłana, który namaszcza chorego.

Jak udziela się namaszczenia chorych?

Do istoty tego sakramentu należy namaszczenie czoła i rąk chorego, z towarzyszącą modlitwą o specjalną łaskę płynącą z tego sakramentu.  Kapłan namaszcza czoło i dłonie chorego, robiąc znak krzyża i mówiąc: „Przez to święte namaszczenie, niech Pan swoim nieskończonym miłosierdziu wspomoże ciebie łaską Ducha Świętego – Amen. Pan, który odpuszcza ci grzechy, niech cię wybawi i łaskawie podźwignie – Amen”.

Jakie skutki sprawia namaszczenia chorych? Skutki specjalnej łaski sakramentu namaszczenia chorych są następujące: – zjednoczenie chorego z męką Chrystusa dla dobra chorego i całego Kościoła; – umocnienie do przyjmowania po chrześcijańsku cierpień związanych z chorobą lub starością; – przebaczenie grzechów, jeśli chory nie mógł go otrzymać przez sakrament pokuty; – powrót do zdrowia, jeśli to służy dobru duchowemu chorego; – przygotowanie na przejście do życia wiecznego.

Jaką podstawą powinniśmy się wykazać podczas przyjmowania sakramentu namaszczenia chorych?

Do tego sakramentu powinniśmy przystępować w postawie wiary i zaufania Jezusowi. Jezus na kartach Ewangelii wielokrotnie zawraca się do nas słowami: “Idź, Twoja wiara Cię uzdrowiła!”

Sakrament namaszczenia chorych to znak czułości Boga.

Jego łaską jest szczególny dar Ducha Świętego – łaska umocnienia, pokoju i odwagi w znoszeniu choroby lub starości, łaska odpuszczenia grzechów, uzdrowienia duszy, a czasem ciała, jeśli taka jest wola Boża. Sakrament jest skuteczny, nawet jeśli nie przywrócił zdrowia. Sakrament chorych jest modlitwą Kościoła za cierpiącymi, a jeśli ktoś ofiaruje Bogu swój ból, to jego postawa buduje i uświęca Kościół.

Sakrament namaszczenia chorych to uświęcenie cierpienia.

Sakrament namaszczenia chorych bardzo często kojarzony jest z przygotowaniem chorego na śmierć. Nic bardziej mylnego – sakrament ten ma pomóc choremu w powrocie do zdrowia i w dzielnym, pełnym nadziei, znoszeniu choroby.

Sakrament namaszczenia chorych daje nadzieję człowiekowi.

Sakrament namaszczenia chorych jest przede wszystkim sakramentem chorych i cierpiących, a nie ludzi umierających, choć i dla tych ostatnich również on jest przeznaczony.

 

Ewangelia – na V Niedzielę Zwykłą

Ewangelia według Świętego Mateusza

Jezus powiedział do swoich uczniów: “Wy jesteście solą ziemi. Lecz jeśli sól utraci swój smak, czymże ją posolić? Na nic się już nie przyda, chyba na wyrzucenie i podeptanie przez ludzi. Wy jesteście światłem świata. Nie może się ukryć miasto położone na górze. Nie zapala się też lampy i nie umieszcza pod korcem, ale na świeczniku, aby świeciła wszystkim, którzy są w domu. Tak niech wasze światło jaśnieje przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre uczynki i chwalili Ojca waszego, który jest w niebie”.

Refleksja nad Słowem Bożym

Jezus zadaje  pytanie: „Lecz jeśli sól utraci swój smak, czym­że ją posolić?”.  Genialne w tym pytaniu jest to, że jego autor używa greckiego czasownika, który dosłownie można przetłumaczyć nie tyle jako „utracić smak”, co „stać się głupcem”, inaczej mówiąc: jeśli sól staje się głupia, to czymże można ją posolić… Sól, która traci swoją „mądrość”, traci swoją jakość.

Co więc znaczy, że uczeń traci swój smak? Dzieje się tak, gdy staje się głupi. A kiedy staje się głupi? Gdy – podobnie jak sól – traci jakość. Utracić smak to zrezygnować z tego, co nas odróżnia od tego świata. To zmieszać się z nim, zmieszać się z ziemią, zmieszać się z innymi rzeczami, które mogą sprawić, że sól nie będzie już solą. Jezus wzywa do tego, żebyśmy pozostali solą, skoro mamy nią być . Żebyśmy nie tracili smaku, wybornego smaku bycia prawdziwymi uczniami Jezusa.


Zapowiedzi przedmałżeńskie


Odeszli do wieczności

Do wieczności odszedł św.p. Roman Przybylski, zamieszkały na ulicy  Zdrojowej. Uroczystości pogrzebowe w dniu 11 lutego. Różaniec i modlitwy za zmarłym o godz. 14.00. Msza Święta o godz. 15.00. Po Mszy Świętej odprowadzenie na Cmentarz parafialny w Klimkówce.

„Wieczne odpoczywanie racz Mu dać Panie”

Spotkania grup duszpasterskich

W czwartek po Mszy Świętej o godzinie 17.00 spotkanie Akcji Katolickiej na plebanii


Komunikaty


Intencje modlitewne na luty

Ogólna:

Módlmy się, aby głos braci migrantów, którzy wpadli w ręce przemytników, pozbawionych skrupułów, był usłyszany oraz wzięty pod uwagę.

Diecezjalna różańcowa:

Za chorych, aby w Eucharystii znajdowali umocnienie i uzdrowienie.