Ogłoszenia duszpasterskie – XXVIII Niedziela Zwykła – 11.10.2020

1.W czwartek 16 października, przypada 42 rocznica wyboru kard. Karola Wojtyły – Jana Pawła II na Stolicę Piotrową. Decyzją polskiego Parlamentu dzień 16 października jest w naszym kalendarzu Dniem Papieża Jana Pawła II. W ten sposób naród polski składa uznanie „największemu autorytetowi XX wieku, człowiekowi, który sięgając do źródeł chrześcijaństwa, uczył nas solidarności, odwagi i pokory, stanowczości i wyrozumiałości, mądrości…”. Dziś Panu Bogu dziękujemy za wieloletnią posługę św. papieża Polaka, a jednocześnie prosimy o jego wstawiennictwo, abyśmy wytrwali na wytyczonej przez Niego drodze.

2.W tym duchu przeżywamy dziś XX Dzień Papieski. Żywym pomnikiem Świętego Jana Pawła II jest Fundacja Dzieło Nowego Tysiąclecia, która wspiera zdolną młodzież pochodzącą z ubogich rodzin, opłacając im studia, szkoły. W Polsce mamy ponad dwa tysiące takich stypendystów. Dzisiejsza kwesta prowadzona przez młodzież i dzieci naszej Szkoły przeznaczona jest na ten cel.

3. Przed nami kolejny różańcowy tydzień. Nie lekceważmy tego daru Bożej Opatrzności. Matka Boża w swych objawieniach wskazuje na różaniec, jako mistyczną broń i narzędzie Bożych zwycięstw. Jako chrześcijanie nie walczymy mieczem. „Kto mieczem wojuje, od miecza ginie”. Naszym orężem jest różaniec, w myśl zawołania: „Zło dobrem zwyciężaj”. Różaniec w naszej Parafii, w dni powszednie o godzinie 16.30 .

4.Msze Święte w tym tygodniu w naszym Kościele, w dni powszednie o godzinie 16.00 i 17.00. Nabożeństwo różańcowe o godzinie 16.30.

5.W przyszłą niedzielę 18 października wypada w kalendarzu liturgicznym święto św. Łukasza Ewangelisty. Jednocześnie jest to Dzień Modlitw za Pracowników Służby Zdrowia. Gorącą modlitwą obejmijmy wszystkich, którzy troszczą się o nasze zdrowie i życie.

6.W środę 14 października obchodzić będziemy Dzień Edukacji Narodowej, nasze myśli kierujemy w stronę nauczycieli, katechetów i wychowawców. Otoczmy ich naszymi modlitwami.

7. Dziękujemy za sprzątanie Kościoła tym osobom, które to uczyniły w minionym tygodniu, a na sobotę, na godzinę 8.00 zapraszamy wiernych z ulicy Zdrojowej, numery 253, 257, 259, 4 , 6 (Kościół) i z ulicy Zdrojowej, numery 10, 12, 22 (Kościółek).

8.W przyszłą Niedzielę 18 października będziemy obchodzić Niedzielę Misyjną, która rozpocznie Tydzień Misyjny. Tegoroczny Tydzień Misyjny będziemy przeżywać pod hasłem „Oto ja, poślij mnie”. Składka mszalna z przyszłej Niedzieli przeznaczona na misje.


Ewangelia – na XXVIII Niedzielę Zwykłą

Ewangelia według Świętego Mateusza

Jezus w przypowieściach mówił do arcykapłanów i starszych ludu: „Królestwo niebieskie podobne jest do króla, który wyprawił ucztę weselną swemu synowi. Posłał więc swoje sługi, żeby zaproszonych zwołali na ucztę, lecz ci nie chcieli przyjść. Posłał jeszcze raz inne sługi z poleceniem: „Powiedzcie zaproszonym: Oto przygotowałem moją ucztę; woły i tuczne zwierzęta ubite i wszystko jest gotowe. Przyjdźcie na ucztę!” Lecz oni zlekceważyli to i odeszli: jeden na swoje pole, drugi do swego kupiectwa, a inni pochwycili jego sługi i znieważywszy, pozabijali. Na to król uniósł się gniewem. Posłał swe wojska i kazał wytracić owych zabójców, a miasto ich spalić. Wtedy rzekł swoim sługom: „Uczta weselna wprawdzie jest gotowa, lecz zaproszeni nie byli jej godni. Idźcie więc na rozstajne drogi i zaproście na ucztę wszystkich, których spotkacie”. Słudzy ci wyszli na drogi i sprowadzili wszystkich, których napotkali: złych i dobrych. I sala weselna zapełniła się biesiadnikami. Wszedł król, żeby się przypatrzyć biesiadnikom, i zauważył tam człowieka nieubranego w strój weselny. Rzekł do niego: „Przyjacielu, jakże tu wszedłeś, nie mając stroju weselnego?” Lecz on oniemiał. Wtedy król rzekł sługom: „Zwiążcie mu ręce i nogi i wyrzućcie go na zewnątrz, w ciemności! Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów”. Bo wielu jest powołanych, lecz mało wybranych”

Refleksja nad Słowem Bożym

Nasz Kościół to sala biesiadna i my do Niej przychodzimy. Jezus przychodzi i przypatruje się każdemu z nas, tak jak mówi o tym w przypowieści. Przypatruje się, kim jestem. Przypatruje się, jaką mam szatę. Nie chodzi Mu o nasze ziemskie ubiory. Chodzi o nasze ludzkie wyposażenie, o kształt wnętrza: Co na siebie zakładam? Czy przyodziawszy się na chrzcie świętym w Jezusa Chrystusa, wciąż mam na sobie tę szatę? Czy jej nie straciłem? Czy ta szata jest coraz piękniejsza? Czy ona mnie coraz piękniej przyobleka z racji tego, że codziennie z Chrystusem buduję więź. Że co niedzielę czy święto przychodzę tutaj i odpowiadam Chrystusowi na Jego zaproszenie. Przychodzę świadomy tego, co tu się dzieje.

Chrystus przychodzi i patrzy. Dobrze, że jestem tutaj, ale co na sobie mam. Jak jestem ubrany? Powiedzielibyśmy: w łaskę uświęcającą, ale trzeba patrzeć o wiele głębiej. Czy jestem odziany w te wszystkie czyny, które znamionują życie chrześcijańskie, które znamionują człowieka, który odpowiada na Jezusowe zaproszenie, który pragnie być coraz bliżej Niego. Który we wszystkim, co robi – nie tylko w czasie modlitwy czy biorąc udział w Eucharystii – ale przede wszystkim w swojej pracy, w swoim odniesieniu do drugiego człowieka, stara się być przyjacielem Chrystusa. Który stara się robić wszystko tak, żeby okazać się przyjacielem Chrystusa, który rozumie Jego zaproszenie.

Chrystus przychodzi i przypatruje się, czy tacy jesteśmy? Pyta: Jaki jesteś? Czy wszedłeś tu przyobleczony w to, czego od ciebie oczekuję? A może jest inaczej?

Niedziela jest dla nas ogromnym błogosławieństwem. Jest przede wszystkim udziałem w tym błogosławieństwie, w tej jedności, w tej wymianie, jaka z inicjatywy Chrystusa dokonuje się między Nim a mną. Wymiany słowa, które On mówi do mnie, oczekując dialogu. Wymiany tego przedziwnego pokarmu, w którym On sam siebie daje, oczekując przyjęcia.

Jezus za chwilę powie: „Bierzcie i jedzcie z tego wszyscy”. Czy to rozumiem? Czy do mnie dotarło, że bez tego nie jestem w stanie ani żyć, ani iść i pełnić tych wszystkich dzieł, które przyoblekają szatę mojego życia, tak jak Chrystus tego chce. Nie jestem w stanie! Bo to nie jest na moje siły. To jest za trudne, zbyt skomplikowane. Mogę to robić, jedynie dialogując nieustannie z Nim, który do mnie mówi, oświeca mnie. Mogę to robić, karmiąc się nieustannie Jego Ciałem, które daje mi siłę, aby móc okazać cierpliwość i wytrwałość w przeciwnościach, których pełne jest życie. Taki jest sens owego zaproszenia. Taka jest prawda Dobrej Nowiny. Musimy to sobie uświadamiać z całą mocą, bo od tego zależy szczęście naszego życia.

Ciągle trwa okres zaproszenia. Są zapraszani dobrzy i źli. Są zapraszani dobrzy, żeby mogli się stać doskonali, a źli, aby przeszli od zła do dobra. Jeszcze mamy czas. Jeszcze Pan Bóg dał nam dojść do tej niedzieli. Nie wiemy, jak będzie z następną? Czy to wszystko cenimy? Czy odpowiednio wartościujemy? Czy nie ma niczego innego, na co z taką mocą postawilibyśmy swoje życie?

Rozważmy to w sercu, kiedy przyjdziemy do domu. Pozwólmy Chrystusowi dalej mówić, aby to wszystko, co On wypowiedział, mogło dojrzewać do tej jednej, ostatecznej, słusznej decyzji: całkowitej gotowości, zachwytu, determinacji. Aby jedność między Chrystusem a mną, którą On buduje, rzeczywiście mogła zostać wybudowana do końca. Abyśmy się stali dziedzicami królestwa i uczestnikami tej uczty, na którą – jak powiedział – przyjdzie ze swoim Ojcem i będzie usługiwał.


Zapowiedzi przedmałżeńskie


Odeszli do wieczności


Spotkania grup duszpasterskich

We wtorek po Mszy Świętej o godzinie 17.00 spotkanie Grupy Świętego Michała Archanioła u Sióstr Michalitek oraz spotkanie Rady Parafialnej, na plebanii.


Komunikaty


Intencje modlitewne na październik

Ogólna:

Módlmy się aby wierni świeccy, a szczególnie kobiety, na mocy chrztu w większym stopniu byli włączani w podejmowanie odpowiedzialności za Kościół.

Diecezjalna różańcowa:

Aby modlitwa różańcowa przemieniała nasze rodziny.