II Niedziela Adwentu

1.Dziś przeżywamy drugą niedzielę Adwentu. Niech ten święty czas mobilizuje każdego do duchowej odnowy, zacieśniania więzi z Panem Bogiem i braćmi. Przygotowujemy się bowiem na spotkanie z Panem, który z miłości do nas przyjmuje na siebie nasze człowieczeństwo, aby je przemienić, uświęcić. Nie pozwólmy, aby religijny charakter Adwentu zagłuszyły nachalne, głośne reklamy i przedświąteczna gorączka panująca w marketach.

2.W dzisiejszą niedzielę przypada też Dzień modlitw i pomocy materialnej Kościołowi na Wschodzie. Z polecenia władzy duchownej specjalną zbiórką do puszek przed kościołem wspieramy Fundusz Pomocy Kościołowi na Wschodzie.

3.Wszystkich parafian: dzieci (z lampionami), młodzież i dorosłych zachęcam do licznego udziału w roratach, sprawowanych w naszym kościele, w dni powszednie od poniedziałku do piątku o godzinie 17.00, w sobotę roraty o godzinie 8.00. Wieczorem w sobotę jeszcze Msza niedzielna o godzinie 18.00.

4.W środę 13 grudnia przypada kolejna rocznica wprowadzenia stanu wojennego w Polsce. Pamiętajmy o tych, którzy w tym czasie cierpieli, a nawet oddali życie i polecajmy w naszych modlitwach obecnie rządzących, aby dzięki ich mądrości nasza Ojczyzna napełniała się pokojem i dostatkiem.

5.W zakrystii są jeszcze do nabycia świece wigilijne i opłatki, z których dochód jest przeznaczony  na opłatę pracy Pana Organisty.

6.Dzieci ze Szkolnego Koła Caritas rozprowadzać będą w przyszłą niedzielę ozdoby bożonarodzeniowe, z których dochód przeznaczony będzie na pomoc potrzebującym i na funkcjonowanie Koła.

7.Do Świąt Bożego Narodzenia (uroczystości wigilijnej 24 grudzień) pozostało 14 dni. Warto już dziś pomyśleć o Sakramencie Pokuty, o pojednaniu się z Bogiem i braćmi. Sakrament spowiedzi w naszej Parafii będzie w środę, 20 grudnia, od godziny 14.00 do 15.30 i od godziny 16.00 do 17.00.

8. Dziękujemy za sprzątanie Kościoła tym osobom, które to uczyniły w minioną sobotę, a na najbliższą sobotę, na godzinę 8.30 prosimy mieszkańców z ulicy Zdrojowej, numery 386, 386A, 388, 392.


Ewangelia według Świętego Marka

Początek Ewangelii Jezusa Chrystusa, Syna Bożego. Jak jest napisane u proroka Izajasza: „oto Ja posyłam wysłańca mego przed Tobą; on przygotuje drogę Twoją. Głos wołającego na pustyni: Przygotujcie drogę Panu, prostujcie dla Niego ścieżki”, wystąpił Jan Chrzciciel na pustyni i głosił chrzest nawrócenia na odpuszczenie grzechów. Ciągnęła do niego cała judzka kraina oraz wszyscy mieszkańcy Jerozolimy i przyjmowali od niego chrzest w rzece Jordan, wyznając swoje grzechy. Jan nosił odzienie z sierści wielbłądziej i pas skórzany około bioder, a żywił się szarańczą i miodem leśnym. i tak głosił: „idzie za mną mocniejszy ode mnie, a ja nie jestem godzien, aby schyliwszy się, rozwiązać rzemyk u Jego sandałów. Ja chrzciłem was wodą, on zaś chrzcić was będzie Duchem Świętym”.

Refleksja nad Słowem Bożym

To, co łączy Jana i nawracających się to odwaga. Odwaga Jana była widoczna w tym, że napominał lud i nakazywał nawrócenie się, natomiast odwaga jego odbiorców polegała na wyznawaniu swoich grzechów, nie cudzych, ale własnych. Pamiętajmy, że to wyznawanie odbywało się publicznie, to nie była spowiedź uszna. Przygotowanie drogi dla przychodzącego Pana to odwaga i wysiłek nawrócenia się lub też nawracania się. Pewnego dnia, w jednym z kościołów przemawiała kobieta. Na wstępie przedstawiła się mówiąc swoje imię, po czym dodała, właściwe to powinnam przedstawić się: mam na imię grzesznica. Grzesznik to moje drugie imię. Dała krótkie świadectwo swojego nawrócenia. Przedstawiając się, jako grzesznica, nie była dumna ze swojego grzesznego życia, ale była dumna z nawrócenia, które zawdzięczała małemu synowi, który wymusił na niej uczestniczenie we Mszy Św. Stanowczość jest potrzebna we własnym nawróceniu.


Zapowiedzi przedmałżeńskie


Odeszli do wieczności


Spotkania grup duszpasterskich

We czwartek po skończonej Mszy Świętej o godzinie 17.00 spotkanie formacyjne Akcji Katolickiej na plebanii.


Intencje modlitewne na grudzień

Ogólna:

Aby osoby z niepełnosprawnościami były w centrum uwai społeczeństwa, a instytucje promowały programy integracyjne, które zwiększyłyby ich aktywne uczestnictwo.

Diecezjalna:

O pomnożenie w nas cnót wiary, nadziei i miłości.