I Niedziela Wielkiego Postu

  1. Dziś Gorzkie Żale, o godz. 16.00 z kazaniem pasyjnym i Msza św. Składka z gorzkich żali, ofiary w kopertach, na dekorację i kwiaty do Bożego Grobu.
  2. W piątek Droga Krzyżowa o godzinie 16.30, a po jej zakończeniu Msza Święta.
  3. W zakrystii są do nabycia Paschaliki wielkanocne, które zapalimy w czasie śniadania wielkanocnego. Można także wziąć skarbonkę Caritas. Dochód ze skarbonek i Paschalików przeznaczony jest na Caritas Archidiecezji Przemyskiej, na pomoc najbiedniejszym i potrzebującym pomocy. Cena minimalna Paschalika 15 złote.
  4. Za tydzień, w II niedzielę Wielkiego Postu 16 marca będziemy przeżywać dzień modlitwy, postu, solidarności z misjonarzami. Zbiórka pieniężna do puszek na rzecz dzieła pomocy misjonarzom AD Gentes.
  5. W czwartek po Mszy Świętej spotkanie Akcji Katolickiej.
  6. We wtorek 11 marca, przed Mszą Świętą, o godzinie 16.40 kolejna Nowenna miesięcy – modlitwa za naszą Ojczyznę, przez wstawiennictwo Świętego Andrzeja Boboli i Matki Bożej Królowej Polski.
  7. Dziękujemy za sprzątanie Kościoła tym osobom, które to uczyniły w minionym tygodniu, a na sobotę na godzinę 8.00 zapraszamy mieszkańców z ulicy Kasztanowej, numery 44, 46, 68, 70.

 

Ewangelia na I Niedzielę Wielkiego Postu.

Ewangelia według Świętego Łukasza:

Pełen Ducha Świętego, powrócił Jezus znad Jordanu, a wiedziony był przez Ducha na pustyni czterdzieści dni, i był kuszony przez diabła. Nic przez owe dni nie jadł, a po ich upływie poczuł głód. Rzekł Mu wtedy diabeł: „Jeśli jesteś Synem Bożym, powiedz temu kamieniowi, żeby stał się chlebem”. Odpowiedział mu Jezus: „Napisane jest: „Nie samym chlebem żyje człowiek”. Wówczas powiódł Go diabeł w górę, pokazał Mu w jednej chwili wszystkie królestwa świata i rzekł do Niego: „Tobie dam potęgę i wspaniałość tego wszystkiego, bo mnie są poddane i mogę je dać, komu zechcę. Jeśli więc upadniesz i oddasz mi pokłon, wszystko będzie Twoje”. Lecz Jezus mu odrzekł: „Napisane jest: „Panu, Bogu swemu, będziesz oddawał pokłon i Jemu samemu służyć będziesz”. Zawiódł Go też do Jerozolimy, postawił na szczycie narożnika świątyni i rzekł do Niego: „Jeśli jesteś Synem Bożym, rzuć się stąd w dół. Jest bowiem napisane: „Aniołom swoim da rozkaz co do ciebie, żeby cię strzegli, i na rękach nosić cię będą, byś przypadkiem nie uraził swej nogi o kamień”. Lecz Jezus mu odparł: „Powiedziano: „Nie będziesz wystawiał na próbę Pana, Boga swego”. Gdy diabeł dopełnił całego kuszenia, odstąpił od Niego do czasu.

Refleksja nad Słowem Bożym:

W życiu Jezusa jest wiele momentów, kiedy udawał się na pustynię, aby nikt i nic nie zakłócało Mu modlitwy, spotkania z Bogiem. Pustynia jednocześnie fascynuje i budzi grozę, ale przede wszystkim jest czasem darowanym. Przeczuwali to wszyscy, którzy śladami swego Pana oddalali się od wspólnoty i udawali na „pustkowie”, by szukać Boga.

Jeśli ten czas jest dostatecznie długi, w naturalny sposób pojawi się głód. Zatęsknimy za świeżym chlebem i owocami, przyjaciółmi, prysznicem i wygodnym łóżkiem, pracą i pasjami, które pozostawiliśmy, bogactwem, jakiekolwiek by ono nie było, władzą, bo zwykle gdzieś jakąś mamy.

Jezus pokazuje, że ponad wszystkimi ważnymi ziemskimi sprawami jest Ktoś doskonalszy i ważniejszy. To Jego Ojciec, z którym spotykał się na pustyni.

Przez okres Wielkiego Postu pozwólmy sobie choć na chwilę udać się na „miejsce pustynne”, by w oddaleniu od codziennych zajęć spotkać Boga.