XVII Niedziela Zwykła
- W tym tygodniu, w piątek rozpoczynamy miesiąc sierpień, czyli obchodzony i promowany przez Kościół miesiąc abstynencji. W ramach trwającej od 1984 roku inicjatywy, w tym czasie zachęca się wiernych do zachowania wstrzemięźliwości od napojów alkoholowych.
Dlaczego właśnie sierpień? Z wielu przyczyn. Miesiąc ten jest postrzegany jako miesiąc maryjny i czas pielgrzymowania. Także w sierpniu, w 1956 roku w święto Matki Bożej Częstochowskiej w dzień odnowienia Jasnogórskich Ślubów Narodu jedno z przyrzeczeń brzmiało: „Przyrzekamy wypowiedzieć walkę lenistwu i lekkomyślności, marnotrawstwu, pijaństwu, rozwiązłości”. Ale wybór właśnie sierpnia na miesiąc trzeźwości był też umotywowany przed laty względami praktycznymi. Dar abstynencji podjęty z miłości może otworzyć nas wszystkich na Boga, który jest Miłością. Jest spełnieniem prośby Jana Pawła II wołającego o nową „wyobraźnię miłosierdzia”, która w tym wypadku chroni nie tylko ciało czy psychikę człowieka, ale zwłaszcza życie duchowe osób tracących wolność na rzecz chwilowego przeżywania przyjemności.
- W tym tygodniu pierwszy piątek, sobota i niedziela miesiąca:– zgłoszonych chorych odwiedzę w piątek, całość Parafii, od godziny 7.30. Spowiedź Święta codziennie pół godziny przed Mszą Świętą, spowiedź w piątek od godziny 17.00 do 18.00. Spowiedź dzieci i młodzieży w środę od godziny 17.15 do 17.45.
– w sobotę różaniec pierwszo sobotni o godzinie 16.30.
– w przyszłą niedzielę po Mszy o godzinie 9.15 zmiana tajemnic różańcowych.
- Msze Święte w tygodniu, w dni powszednie o godzinie 18.00, w poniedziałek i czwartek o godzinie 8.00.
- We sobotę 2 sierpnia we wszystkich Kościołach parafialnych możliwość zyskania odpustu zupełnego „ Porcjumkuli ”, pod zwykłymi warunkami.
- Składka mszalna z dzisiejszej niedzieli, zbierana przez Radę Parafialną przeznaczona jest na potrzeby naszej Parafii i Kościoła. Składka z przyszłej niedzieli przeznaczona będzie na potrzeby naszej Archidiecezji.
Ewangelia według św. Łukasza
Jezus, przebywając w jakimś miejscu, modlił się, a kiedy skończył, rzekł jeden z uczniów do Niego: „Panie, naucz nas modlić się, tak jak i Jan nauczył swoich uczniów”. A On rzekł do nich: „Kiedy będziecie się modlić, mówcie: Ojcze, niech się święci Twoje imię; niech przyjdzie Twoje królestwo! Naszego chleba powszedniego dawaj nam na każdy dzień i przebacz nam nasze grzechy, bo i my przebaczamy każdemu, kto przeciw nam zawini; i nie dopuść, byśmy ulegli pokusie”. Dalej mówił do nich: „Ktoś z was, mając przyjaciela, pójdzie do niego o północy i powie mu: „Przyjacielu, pożycz mi trzy chleby, bo mój przyjaciel przybył do mnie z drogi, a nie mam co mu podać”. Lecz tamten odpowie z wewnątrz: „Nie naprzykrzaj mi się! Drzwi są już zamknięte i moje dzieci są ze mną w łóżku. Nie mogę wstać i dać tobie”. Powiadam wam: Chociażby nie wstał i nie dał z tego powodu, że jest jego przyjacielem, to z powodu jego natręctwa wstanie i da mu, ile potrzebuje. I Ja wam powiadam: Proście, a będzie wam dane; szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a zostanie wam otworzone. Każdy bowiem, kto prosi, otrzymuje; kto szuka, znajduje; a kołaczącemu zostanie otworzone. Jeżeli któregoś z was, ojców, syn poprosi o chleb, czy poda mu kamień? Albo o rybę, czy zamiast ryby poda mu węża? Lub też gdy prosi o jajko, czy poda mu skorpiona? Jeśli więc wy, choć źli jesteście, umiecie dawać dobre dary swoim dzieciom, to o ileż bardziej Ojciec z nieba udzieli Ducha Świętego tym, którzy Go proszą”.
Refleksja nad słowem Bożym
Spotkanie, zjednoczenie, komunia z Bogiem – to cel naszego życia duchowego. Odnalezienie źródła, Boga, który jest Ojcem, to początek drogi. Jej zwieńczeniem – dar Ducha Świętego. Wówczas najgłębsze pragnienia człowieka i Boga się spełniają. Ta droga jest długa i mozolna jak każde dojrzewanie.
Doskonałym nauczycielem jest Jezus, który tę drogę przeszedł jako pierwszy i nam, swoim uczniom, pokazuje jak stawiać kroki na ścieżkach życia duchowego. Niegasnące pragnienie i wytrwałość są niezbędnym wyposażeniem duchowego wędrowca. Towarzyszą nam przyjaciele, którymi są aniołowie i święci w niebie.
Codzienna modlitwa Karola de Foucauld, (przeżywającego swoje ostatnie lata na Saharze, księdza, misjonarza, naukowca, kanonizowanego 15 maja 2022 r.), jest kwintesencją nauki płynącej z dzisiejszego fragmentu Ewangelii:
„Ojcze, zdaję się na Ciebie, zrób ze mną, co Ci się podoba,
cokolwiek uczynisz ze mną – dziękuję Ci.
Jestem gotów na wszystko, przyjmuję wszystko,
byleby Wola Twoja spełniała się we mnie,
we wszystkich Twoich stworzeniach – nie pragnę nic więcej, o Boże.
W ręce Twoje oddaję ducha mojego, bo kocham Cię całym sercem
i z ufnością oddaję Ci się bez reszty, gdyż jesteś naszym Ojcem.”
Zapowiedzi przedmałżeńskie
Odeszli do wieczności
Spotkania grup duszpasterskich
Intencje modlitewne na lipiec
Ogólna:
Abyśmy coraz bardziej posiedli umiejętność rozeznania, umiejętność wybierania dróg życia i odrzucania wszystkiego, co oddziela nas od Chrystusa i Ewangelii.
Diecezjalna:
Za dzieci i młodzież – o dobre przeżycie czasu wakacji.