Namaszczenie

Wyrzucali też wiele złych duchów oraz wielu chorych namaszczali olejem i uzdrawiali. (Mk 6.13)

Co to jest namaszczenie chorych?

Namaszczenie chorych jest to sakrament, który udziela specjalnej łaski chrześcijaninowi doświadczonemu chorobą lub starością.

Jaka jest podstawa biblijna namaszczenia chorych?

W liście świętego Jakuba czytamy: „Choruje ktoś wśród was? Niech sprowadzi kapłanów Kościoła, by się modlili nad nim i namaścili go olejem w imię Pana. A modlitwa pełna wiary będzie dla chorego ratunkiem i Pan go podźwignie, a jeśliby popełnił grzechy, będą mu odpuszczone.” (Jk 5,14-15).

Kiedy namaszcza się chorego?

Stosowny czas na przyjęcie namaszczenia chorych zachodzi wtedy, gdy wierny przeżywa chorobę lub w obliczu starości.  Chory, który nie stracił przytomności, powinien też przyjąć sakrament pokuty i Komunię świętą.

Jak często można przyjmować sakrament chorych?

Sakrament chorych chrześcijanin może przyjmować ile razy zostaje dotknięty chorobą; również wtedy, gdy nastąpiło nasilenie się choroby.  Namaszczenie może być powtarzane przy każdym nawrocie choroby i przy chorobach przewlekłych. W praktyce udziela się go raz do roku, a w przypadku chorych obłożnie, dwa razy do roku.

Kto udziela namaszczenia chorych?

Namaszczenia chorych udzielają kapłani, używając oleju poświęconego przez biskupa, a w razie potrzeby przez kapłana, który namaszcza chorego.

Jak udziela się namaszczenia chorych?

Do istoty tego sakramentu należy namaszczenie czoła i rąk chorego, z towarzyszącą modlitwą o specjalną łaskę płynącą z tego sakramentu.  Kapłan namaszcza czoło i dłonie chorego, robiąc znak krzyża i mówiąc: „Przez to święte namaszczenie, niech Pan swoim nieskończonym miłosierdziu wspomoże ciebie łaską Ducha Świętego – Amen. Pan, który odpuszcza ci grzechy, niech cię wybawi i łaskawie podźwignie – Amen”.

Jakie skutki sprawia namaszczenia chorych?

Skutki specjalnej łaski sakramentu namaszczenia chorych są następujące:

– zjednoczenie chorego z męką Chrystusa dla dobra chorego i całego Kościoła;

– umocnienie do przyjmowania po chrześcijańsku cierpień związanych z chorobą lub starością;

– przebaczenie grzechów, jeśli chory nie mógł go otrzymać przez sakrament pokuty;

– powrót do zdrowia, jeśli to służy dobru duchowemu chorego;

– przygotowanie na przejście do życia wiecznego.

Jaką podstawą powinniśmy się wykazać podczas przyjmowania sakramentu namaszczenia chorych?

Do tego sakramentu powinniśmy przystępować w postawie wiary i zaufania Jezusowi. Jezus na kartach Ewangelii wielokrotnie zawraca się do nas słowami: „Idź, Twoja wiara Cię uzdrowiła!”

Sakrament namaszczenia chorych to znak czułości Boga.

Jego łaską jest szczególny dar Ducha Świętego – łaska umocnienia, pokoju i odwagi w znoszeniu choroby lub starości, łaska odpuszczenia grzechów, uzdrowienia duszy, a czasem ciała, jeśli taka jest wola Boża. Sakrament jest skuteczny, nawet jeśli nie przywrócił zdrowia. Sakrament chorych jest modlitwą Kościoła za cierpiącymi, a jeśli ktoś ofiaruje Bogu swój ból, to jego postawa buduje i uświęca Kościół.

Sakrament namaszczenia chorych to uświęcenie cierpienia.

Sakrament namaszczenia chorych bardzo często kojarzony jest z przygotowaniem chorego na śmierć. Nic bardziej mylnego – sakrament ten ma pomóc choremu w powrocie do zdrowia i w dzielnym, pełnym nadziei, znoszeniu choroby.

Sakrament namaszczenia chorych daje nadzieję człowiekowi.

Sakrament namaszczenia chorych jest przede wszystkim sakramentem chorych i cierpiących, a nie ludzi umierających, choć i dla tych ostatnich również on jest przeznaczony.