Róże Różańcowe

„Piętnaście węgli..: Jeden płonie, trzy lub cztery tlą się zaledwie, pozostałe są zimne – ale zbierzcie je razem, a wybuchną ogniem!. Oto właściwy charakter Żywego Różańca” (Paulina Jaricot)

Roże Różańcowe w Parafii

Żywy Różaniec

Jak sama nazwa wskazuje jest dziełem ludzi wierzących, którzy w codziennej modlitwie różańcowej wspierają cały Kościół.  Swoje powstanie zawdzięcza Paulinie Jaricot, która w 1826 roku we francuskim Lyonie założyła pierwszą Różę. Po pewnym czasie Żywy Różaniec stał się bardzo popularny w całej Francji, a jeden z biskupów, zdumiony religijnym ożywieniem w swojej diecezji, napisał: „Przypisuję to działaniu Żywego Różańca„. W 1827r. Papież Leon XII pobłogosławił to dzieło, a w 1832r. Grzegorz XVI wydał dokument zatwierdzający Stowarzyszenie Żywego Różańca.

Rozpoczynając 25 rok swojego pontyfikatu, Jan Paweł II w liście apostolskim zatytułowanym „Różaniec Dziewicy Maryi” ogłosił Rok Różańca (okres od października 2002 do października 2003 roku). Wtedy też Ojciec Święty ustanowił jeszcze jedną część Różańca św., tajemnice światła, uwzględniające lata publicznej działalności Pana Jezusa, „aby różaniec w pełniejszy sposób można było nazwać streszczeniem Ewangelii”. Odtąd cały różaniec liczy 20 tajemnic, a żywe Róże składają się z 20 członków modlących się w intencjach wyznaczonych przez papieża.  

Gdy kilkadziesiąt lat później powstały Papieskie Dzieła Misyjne, Żywy Różaniec w naturalny sposób stał się ich wiernym współpracownikiem.

«Modlitwa różańcowa jest modlitwą człowieka za człowieka; jest modlitwą ludzkiej solidarności, modlitwą wspólną odkupionych, która odbija w sobie ducha i intencje pierwszej z odkupionych, Maryi, Matki i obrazu Kościoła; jest modlitwą za wszystkich ludzi świata i historii, żywych i umarłych, powołanych do tworzenia wraz z nami Ciała Chrystusa i do stania się wraz z Nim współdziedzicami chwały Ojca». (Jan Paweł II)

Odpusty zupełne dla członków Żywego Różańca

Można otrzymać je w dniu przyjęcia do Żywego Różańca, a także w dniach szczególnie ważnych dla modlitwy różańcowej:

  • w dniu Ofiarowania Pańskiego (2 lutego),
  • w dniu Zwiastowania Pańskiego (25 marca),
  • w dniu Zmartwychwstania Pańskiego,
  • w dniu Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny (15 sierpnia),
  • w dniu Matki Bożej Różańcowej (7 października),
  • w dniu Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny (8 grudnia),
  • w dniu Narodzenia Pańskiego (25 grudnia).
  • W rocznice przyjęcia do Żywego Różańca

Tajemnice Różańca Świętego

Tajemnice radosne (poniedziałek, sobota)

  1. Zwiastowanie Najświętszej Maryi Pannie,
  2. Nawiedzenie św. Elżbiety,
  3. Narodzenie Pana Jezusa w Betlejem,
  4. Ofiarowanie Pana Jezusa w świątyni,
  5. Znalezienie Pana Jezusa w świątyni.

Tajemnice światła (czwartek)

  1. Chrzest Pana Jezusa,
  2. Objawienie Pana Jezusa na weselu w Kanie Galilejskiej,
  3. Głoszenie Królestwa Bożego i wzywanie do nawrócenia,
  4. Przemienienie na górze Tabor,
  5. Ustanowienie Eucharystii.

 Tajemnice bolesne (wtorek, piątek)

  1. Modlitwa Pana Jezusa w ogrójcu,
  2. Biczowanie Pana Jezusa,
  3. Cierniem ukoronowanie Pana Jezusa,
  4. Droga krzyżowa,
  5. Śmierć Pana Jezusa na krzyżu.

Tajemnice chwalebne (środa, niedziela)

  1. Zmartwychwstanie Pana Jezusa,
  2. Wniebowstąpienie Pana Jezusa,
  3. Zesłanie Ducha Świętego,
  4. Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny,
  5. Ukoronowanie Matki Bożej na Królową nieba i ziemi.